Ergens tussen Maastricht en Rotterdam stappen ze zwijgend in. Zij, begin 20, bij het raampje. Hij, ook begin 20, met twee ijsjes in zijn hand. Hij geeft haar de Cornetto. Zelf houdt hij het raket-ijsje. Als hij de verpakking aan de bovenkant openscheurt, valt het ijsje er aan de onderkant al uit. In zijn schoot.
"Kijk," zeg ik, iets harder dan normaal, "dat is nou een kruisraket!"
De jongen schiet in de lach en zwijgt evenzo plotseling.
Lachte hij nou uit beleefdheid of stopte hij daarmee omwille van zijn meisje?
Geen opmerkingen:
Een reactie posten