"Kijk, een grappig hondje."
Ik schuif het gordijn wat verder open.
"Dat is de hond van de moeder van Lucas."
"Oh. En die man? De man van de moeder van Lucas?"
"Ja. Eigenlijk is het zijn hondje."
"Ah.. het hondje van de man van de moeder van Lucas, dus."
"Ja."
Ik schuif het andere gordijn ook open.
"Die jongen daar, hoort die er ook bij?"
"Dat is de zoon van de moeder van Lucas."
"Is het Lucas?"
"Oh ja!"